Córka Żona czy Matka co na pierwszym miejscu ??

[boooa]

Dzięki za liczne odpowiedzi.

Ja może powiem jak ja to widzę:

1.Ojciec mego syna i czasem "swej żony"
2.Mąż swej żony
3.Syn swych rodziców
4.Zięć pozdrowienia dla Teściowej
Opcji ja - ja nie przewidziałem i uważam że nie ma sensu o niej pisać bo wszystko co robię i jakie decyzje podejmuje to przecież moje decyzje czyli JA .  Pozdrawiam Kobiety Walczące!

[kasiad]

teraz tak sobie myślę, że może to też kwestia wieku w jakim jest dziecko   dopóki jest małe, niesamodzielne i rodzice są dla niego całym światem to w sumie jasne jest, że musimy się nim zająć i będzie dla nas najwazniejsze

dokładnie o to chodzi przynajmniej w moim przypadku  
dopóki Synek jest malutki i ode mnie uzależniony jest dla mnie najważniejszy  
ale na równi postawiłabym Męża tylko, że On nie jest ode mnie uzależniony i jemu nie jestem potrzebna non stop, a Synkowi owszem  


bez jednego i drugiego nie wyobrażam sobie życia
więc chyba obaj są dla mnie na równi ważni

[zosia2007]

Pozdrawiam Kobiety Walczące!

co to mialo znaczyc?

[rubin04]

dopóki jest małe, niesamodzielne i rodzice są dla niego całym światem to w sumie jasne jest, że musimy się nim zająć i będzie dla nas najwazniejsze

Ja się zgadza z tym, ale często jest tak  ze kobieta włącza sobie "tryb mama" i już nic nie jest wazne, zapomina o mężu, spycha nie tylko jego potrzeby na drugi plan ale i całego jego i wtedy pojawiają się problemy w małżeństwie, bo mąż zaczyna  być nieszczęśliwy, samotny..

Oczywiście, ze małe dziecko wymaga ogromnie dużo troski i opieki ale trzeba też znajdować czas dla męża, i nie tylko by opowiedzieć mu wyrzynaniu się kolejnego ząbka dziecka (mimo że to ważne) ale też by mieć czas tylko dla siebie nawzajem - taki czas jak miało się gdy nei było dziecka.

Dodany tekst: 12 Lis 2009, 11:14:02

co to mialo znaczyc?

że niby my tu wojujące feministki? no sama nie wiem....

[justynaaaa2]

Ja się zgadza z tym, ale często jest tak  ze kobieta włącza sobie "tryb mama" i już nic nie jest wazne, zapomina o mężu, spycha nie tylko jego potrzeby na drugi plan ale i całego jego i wtedy pojawiają się problemy w małżeństwie, bo mąż zaczyna  być nieszczęśliwy, samotny..

Oczywiście, ze małe dziecko wymaga ogromnie dużo troski i opieki ale trzeba też znajdować czas dla męża, i nie tylko by opowiedzieć mu wyrzynaniu się kolejnego ząbka dziecka (mimo że to ważne) ale też by mieć czas tylko dla siebie nawzajem - taki czas jak miało się gdy nei było dziecka.

rubin zgadzam się, ale wydaje mi się, że jak się pojawia dziecko w życiu dwojga ludzi to nic już nie jest takie jak kiedyś, wiele się zmienia, zmienia się myślenie, priorytety, ogólnie rzecz biorąc trzeba trochę przewartościować swoje życie  cieżko mi mówić o tym, bo nie mam pojęcia jak to jest być żoną a co dopiero matką może sie okaże, że urodzę dziecko i puszczę męża kantem, bo będę miała go dosyć i będzie mi tylko przeszkadzał
dlatego uważam, że pojawienie się dziecka w uporządkowanym świecie dwojga ludzi jest wielkim sprawdzianem i totalnym kosmosem  no i tak jak napisałam na początku, chciałabym wrócić do tego wątku za jakiś czas, gdy już będę mogła powiedzieć jak to widzę mając doświadczenie

[Angie]

Ja nie wyobrażam sobie, że dziecko może tak przesłonić wszystko inne
Ja uwielbiam spędzać czas tylko z M.  Gdybym miala jakąś babcie na miejscu,
nie mialabym żadnych wyrzutów sumienia żeby Lenę u niej zostawiać
i miec czas tylko dla nas dwojga
Nam obojgu brakuje wyjść do kina, restauracji

[inkageo]

Ja właśnie się boję tej rewolucji, jest nam dobrze tak jak jest

[kasiad]

pojawienie się dziecka w uporządkowanym świecie dwojga ludzi jest wielkim sprawdzianem i totalnym kosmosem  

oj tak 

[nionczka]

Ja uwazam, ze dziecko jest na cale zycie. Maz nie musi :-(

[kasiad]

Ja nie wyobrażam sobie, że dziecko może tak przesłonić wszystko inne

chociaż Olek jest dla mnie bardzo ważny, to ja też nie mogę wyobrazić sobie, jak dziecko moze przesłonić cały swiat
dziecko to dziecko, Mąż to Mąż
dziecko nie zastąpi Męża, ani Mąż nie zastąpi dziecka

ja również uwielbiam spędzać czas z moim S., uwielbiam z Nim rozmawiać, ale niestety czasu dla siebie mamy bardzo mało
brakuje mi wyjść do kina, do restauracji, do teatru
Dodany tekst: czw 12 lis 2009 12:02:53 GMT-1

Ja uwazam, ze dziecko jest na cale zycie.

o to mi chodziło, pisząc, iż sobie, ze najpierw jestem matką, a dopiero później przed żoną
matką będę zawsze, żoną swego Męża niekoniecznie

chociaż szczerze powiedziawszy tego sobie nie wyobrażam  

[rubin04]

uważam, że pojawienie się dziecka w uporządkowanym świecie dwojga ludzi jest wielkim sprawdzianem i totalnym kosmosem

To prawda, i myślę że wszystko w tym sprawdzianie zależy od obu stron: od kobiety - czy nie poświęci się tylko dziecku, czy znajdzie czas i chęci dla mężą, czas na zadbanie o siebie tak jak kiedyś (i nie mam tu na myśli tylko fizycznej strony, ale też by wciąż być dla męza partnerem do rozmów -i nie tylko o dziecku).

Mężczyzna też ma ważna rolę w tym sprawdzianie - choćby wspierać kobietę w opiece, pokazywać, że mimo że ma (często) obwisły brzuch, rozstępy i inne pociązowe "atrakcje" to ją akceptuje i wciąż go zachwyca swoja osobą.
To wszystko jest trudne bo kobieta jest często wiecznie zmęczona i przestaje jej się chcieć np. "wziąć za siebie" i leniwie mówi "no jak mam dobrze wygladać w końcu dziecko urodziłam"

Ale wiem tez, że jak obie strony nie przestają się starać o siebie wzajemnie to bycie rodzicami moze nie tylko byc cudownym czasem ale tez i zbliżyć właśnie o te nowe doświadczenia.

Ja muszę powiedzieć że M. jest nie tylko wspaniałym ojcem dla M. ale też jeszcze lepszym mężem - wspiera mnie, docenia (nie mówi "a czym ty jesteś zmęczona jak cały dzień w domu siedzisz" itp), stara sie ułatwić funkcjonowanie z dzieckiem w domu (choćby poprzez zrobienie głupiej nocnej lampki na pilota w domu bym w nocy nie musiała się do niej podnosić). Widzę jak stara się bym czuła się dobrze ze swoim jednak nieco "sponiewieranym" ciałem po ciąży.. A to działa w obie strony, bo wtedy jeszcze bardziej chce mi się dbać o siebie (cwiczyć, wcierać te kilogramy balsamów, myślec o tym co i ile jem itd).

Dziecko to sprawdzian dla związku tak jak pisze Justyna ale można z niego wyjść z wielkim uśmiechem..

[inkageo]

Opcji ja - ja nie przewidziałem i uważam że nie ma sensu o niej pisać bo wszystko co robię i jakie decyzje podejmuje to przecież moje decyzje czyli JA .  Pozdrawiam Kobiety Walczące!

Tu nie chodzi o to czyje są decyzje, ale o to czyj interes stawiamy na pierwszym miejscu, gdy je podejmujemy. Ja nadal zapominam i jeszcze się nie przyzwyczaiłam, że teraz jesteśmy MY, a nie tylko JA, więc czasem muszę uważać, żeby się nie zagalopować Na przykład nadal mamy odrębność majątkową, osobne konta, mimo że tej odrębności prawnie ustalonej nie mamy. To jest przyzwyczajenie i jakaś bariera trudna do pokonania. Tak jak sam ślub był dla mnie barierą, okazało się, że nie taką straszną

[dragonfly]

Ja uwazam, ze dziecko jest na cale zycie. Maz nie musi :-(

w sumie tez o tym pomyslalam, ale co bedzie to bedzie, na chwile obecna zyje tak, jakbym z M miala przezyc cale moje zycie - i wiecie co? Cofam to co napisalam wczesniej: nie jestem w stanie rozdzielic 1 i 2....

[nionczka]

w sumie tez o tym pomyslalam, ale co bedzie to bedzie, na chwile obecna zyje tak, jakbym z M miala przezyc cale moje zycie - i wiecie co? Cofam to co napisalam wczesniej: nie jestem w stanie rozdzielic 1 i 2....

Ja mam kilka kolezanek, ktore maja dzieci i juz nie sa z ich ojcami wiec stale mam w glowie taka mozliwosc. Chociaz wolalabym jej uniknac, przynajmniej dzis. I glownie ze wzgledu na dzieci. Bo ja moge byc nawet szczesliwsza i nowym zwiazku, kto wie. Zycie jest dlugie i wiele sie moze zdarzyc. Ale mama bede zawsze.

[rubin04]

Ja też uważam ze matką jest się na całe życie, nawet jak dziecko pójdzie juz sobie swoją drogą to i tak zawsze będę sie martwić, starać mu pomagać, wspierać - ale wtedy moje życie nie może byc życiem dziecka, taki już niestety los matki, że kiedyś musi pozowlić dziecku żyć własnym życiem po to by mogło być szczęsliwe.. I wtedy zostanę już tylko ja i mój mąż...


..a tak poza tym to myślę, że tworzenie rankingów tego rodzaju jest bez sensu - to trochę tak jakby pytać dziecko "kogo bardziej kochasz mamusie czy tatusia", "a którą babcię wolisz.." To jest po prostu nie właściwe. Myślę, że matką czy żoną jest się wedle potrzeb - ważne tylko by dbać o obie osoby: i dziecko i męża.

[kasiad]

nie jestem w stanie rozdzielic 1 i 2....

ja tez nie
i Mały i Duży są u mnie na pierwszym miejscu
Dodany tekst: 12 Lis 2009, 12:28:38

ważne tylko by dbać o obie osoby: i dziecko i męża.

o to to 

[malybob]

Ja uwazam, ze dziecko jest na cale zycie. Maz nie musi :-(

Wiecie, ja sie boje takiego podejcia, ze wzgledu na dziecko. Bo wlasnie dziecko nie powinno byc na cale zycie, ono musi miec wlasne w pewnym momencie. A zbyt czesto zdarzaja sie mamusie, ktore wszystko poswiecaja dla dziecka,a potem maja zal jak ono zechce odejsc. Albo, co gorsza, nie pozwalaja na to.
A maz MUSI byc na cale zycie - takie jest wg mnie zalozenie slubu.

[rubin04]

MAŁYBOB - no skądś te dowcipy o złych teściowych sie biora.. Ja myślę właśnie z tego nie pozwalania by dziecko żyło własnym życiem..

A co do męża - tez uważam ze jest na całe życie ALE pod warunkiem że jest dobrym mężem, ojcem, partnerem - gdyby mój mąż mnie bił, nie szanował, pił albo maltretował dziecko to w dupie miałabym ślub, który miał być na całe życie (który jest dla mnie bardzo ważny) i bym go pogoniła a nie zastanawiała się co na to kościół, ludzie i wszelkie inne aspekty.

[Angie]

Dziecko jest na całe zycie, zawsze będę jego matka
Co nie znaczy, że nie pozwolę się mu usamodzielnić

[kasiad]

Dziecko jest na całe zycie, zawsze będę jego matka
Co nie znaczy, że nie pozwolę się mu usamodzielnić

chyba właśnie o to chodziło nionczce, kiedy pisała, ze dziecko jest na całe życie 
bo matką zawsze się będzie, nawet jak dzieci odejdą z domu
a Mąż mimo najszczerszych pragnień Mężem może kiedyś przestać być, właśnie z tych powodów, o których we wcześniejszym poście napisała rubin

[noki]

tak OT: moja kuzynka mawia w zartach, ze maz to nie rodzina, bo nie lacza ich wiezy krwi, co innego dzieci.
Mam znajoma, fantastyczna kobieta, ale uwiklana w kiepski zwiazek, za wszelka cena dazy do posiadania potomka "zeby ktos ja kochal". Dlugiego szczesliwego zycia temu zwiazkowi nie wroze, szkoda ewentualnych dzieci juz dzisiaj. I to wszystko dlatego, ze kazde z nich wynioslo z domu inne spojrzenie na bycie razem.

[nionczka]

Dziecko jest na całe zycie, zawsze będę jego matka
Co nie znaczy, że nie pozwolę się mu usamodzielnić

Otóz to. Moja córka moze miec swoje zycie, swoja rodzine, mieszkac na drugim koncu swiata, ale zawsze bedzie moja córka a ja jej matka. Tego nic nie zmieni.

A podejscie do malzenstwa kazdy moze miec inne. Poza tym zycie i tak to zweryfikuje.

[magdarynka]

Otóz to. Moja córka moze miec swoje zycie, swoja rodzine, mieszkac na drugim koncu swiata, ale zawsze bedzie moja córka a ja jej matka. Tego nic nie zmieni.

A podejscie do malzenstwa kazdy moze miec inne. Poza tym zycie i tak to zweryfikuje.

to mile ze jej pozwolisz

[wrobelek0403]

rubin04 jestes niesamowita  czyta sie Ciebie lepiej niz wszystkie poradniki razem wziete 

[rubin04]

rubin04 jestes niesamowita  czyta sie Ciebie lepiej niz wszystkie poradniki razem wziete