na kogo chcecie wychować swoje dzieci ?

[jestynka]

pytanie jak w wątku
dużo się nad tym zastanawiacie, czy wolicie pozostawić sprawę , aby rozwijała się swoim trybem?
Są rzeczy, wartości które bardzo chcecie przekazać swoim dzieciom, czy niech wszystko wybierają sobie same?
Może mają podtrzymywać rodzinne tradycje?



Dodany tekst: 01 Lip 2009, 10:06:03
moim marzeniem jest, aby Filip i kolejne dzieci były szczęśliwe , ciekawe co będzie dla nich szczęściem.
Chcemy nauczyć ich, aby życie "przeżyli".

[vobi]

Chcialabym zeby Hania
- byla samodzielna i zaradna - nie chodzi nawet o moja wygode, ale mysle ze im wczesniej bedzie sobie sama radzila, tym lepiej dla niej - w przyszlosci.
- byla ciekawa swiata i ruchliwa.
- szanowala ludzi i byla otwarta na nich, ale nie dawala sie im wykorzystywac (= zeby potrafila stawiac granice i ich bronic).

Tylko tyle i az tyle. A czy sie uda?

[jestynka]

na samodzielność i zaradność też dużo stawiam, nawet w pracy z dziećmi. Wolę, aby coś robiły 15 minut dłużej ,ale same.

[suegro]

Bardzo ciekawy wątek jestynko.
Mimo, że sama nie mam dzieci to właśnie to jest ta rzecz, o której najczęściej myślę w kontekście posiadania dzieci.

Bardzo podoba mi się wypowiedź vobi, bo ujęła to o czym ja myślę

Dodam też, że chciałabym pomóc moim przyszłym dzieciom odnaleźć w życiu pasję i zachęcać do jej rozwijania.

- Czy zechciałbyś mi powiedzieć, którędy mam teraz iść?
- To zależy w dużym stopniu od tego, dokąd chcesz dojść -
odpowiedział Kot.
- Właściwie wszystko mi jedno – rzekła Alicja.
- W takim razie obojętne, którędy pójdziesz - odpowiedział Kot z
Cheshire.
/Lewis Carol "Alicja w krainie czarów"/
..
Chciałoby się powiedzieć: jakie pytanie - taka odpowiedź
Jaki cel - takie życie

[Angie]

Też podoba mi sie wypowiedź vobi. Chciałabym tak wychować Lenę i inne swoje ewentualne  dzieci

Tylko zawsze się zastanawiam jak to zrobić, wiecie żeby nie przegapić momentu, w którym dziecko

trzeba było czegoś nauczyć, coś mu przekazać...

[jestynka]

Mimo, że sama nie mam dzieci to właśnie to jest ta rzecz, o której najczęściej myślę w kontekście posiadania dzieci.

mnie ,też mnie to nurtuje. Jakoś tematy okołopielęgnacyjne, edukacyjne są dla mnie mniej ważne, nie mówię, że nieistotne, ale są na drugim miejscu.
Bardziej mnie interesuję temat : kim będą dzieci i jak im pomóc w obraniu własnej drogi

[nionczka]

Ja bym chciala przekazac Irene:
- ciekawosc swiata i chec do nauki
- szacunek do wlasnej osoby i poczucie wlasnej wartosci
- szacunek do pracy

Chce, zeby byla niezalezna, samodzielna, wyksztalcona i szczesliwa.

Zadnych pasji naszych ani tradycji rodzinnych...

[suegro]

Ja bym chciala przekazac Irene:
- ciekawosc swiata i chec do nauki
- szacunek do wlasnej osoby i poczucie wlasnej wartosci
- szacunek do pracy

Chce, zeby byla niezalezna, samodzielna, wyksztalcona i szczesliwa.

Zadnych pasji naszych ani tradycji rodzinnych...

o tak!

[abkasia]

ale ciekawy watek!!!
i wszystkie tak ladnie piszecie!
i zgadzam sie ze wszystkimi!

[jestynka]

i co dodu wymyśliłaś w tym temacie

[vobi]

chciałabym szanować ich autonomię i zawsze pamiętać, że nie urodziłam dzieci dla siebie.

ooo, wlasnie, o tym nie pomyslalam, ale masz racje - to tez jest BARDZO wazne!
Dodany tekst: 02 Lip 2009, 17:19:42

Zadnych pasji naszych ani tradycji rodzinnych...

Wydaje mi sie ze tego nie da sie uniknac, dziecko zawsze jakos naszymi pasjami czy tradycjami przesiaknie, bo wsrod nich jest wychowywane
Tyle ze gdzies jest granica miedzy naturalnym "nasiakaniem", a zmuszaniem dziecka do dzielenia z nami np. pasji...

[jestynka]

póki co mam syna ,ciekawe, czy jest możliwa przyjażń między matką a synem i jakie jest oblicze takiej przyjaźni

[jestynka]

i żeby go nie wychować na synka mamusi, oczywiście z "troski"

[ishka82]

póki co mam syna ,ciekawe, czy jest możliwa przyjażń między matką a synem i jakie jest oblicze takiej przyjaźni

Jak najbardziej jest możliwa, mojej mamie udała się w pełni z jednym synem Z drugim zawsze był większy dystans...w ogóle muszę powiedzieć, że moja mama była świetną matką jak byliśmy mali, nastoletni i świetnie odnalazła się w naszej dorosłości...chciałabym umieć zbudować takie relacje z własnym dzieckiem

[justynaaaa2]

na pewno jest możliwa, ale pewnie jest inna niż z córką

w ogóle relacja matka-syn jest bardzo trudna moim zdaniem i wymaga dużo mądrości od kobiety (matki), szczególnie jak syn jest dorosły i w jego życiu jest już kobieta

znowu się zgadzam z dodą   ostatnio często mi sie to zdarza
moim zdaniem trudniej jest wychować syna niż córkę   dopóki dzieci są małe to wychowuje się je podobnie, ale później chyba pojawiają się różnice, tak mi się zdaje  
jakoś mam wrażenie, że chłopaka trzeba nauczyć większej odpowiedzialności, dlatego tak wazny jest moim zdaniem przykład ojca/mężczyzny w rodzinie.
no i oczywiście relacja matka-syn musi być odpowiednio wyważona, że chłopak nie wyrósł na mamisynka ani nie zatracił jakiejś wrażliwości  
ja mając syna i męża, powiem szczerze, że wcale nie chciałabym być "przyjaciółką" syna, uważam, że tą rolę powinien spełniać ojciec gdyby go zabrakło musiałabym sobie jakoś z tym poradzić, ale uważam że to ojciec powinien być autorytetem dla syna, a dla córki matka - może myślę stereotypami  

[salsa]

Mnie naszła taka  refleksja - na kogo chcemy wychować to jedno, a na kogo wychowamy to drugie dużo rzeczy w rodzinie dzieje się automatyczne i rodzic musi po pierwsze mieć świadomość swoich wad oraz błędów wychowawczych na nim samym popełnionych a po drugie musi chcieć i umieć nad sobą pracować. A z tym juz niestety rożnie bywa. Rodzice maja wizje w głowie, a i owszem, ale jesli nie pracują w dużej mierze nad sobą to wychodzi jak zwykle

[mayagaramond]

corke tak, zeby nie nosila bialych kozakow, a syn bialych skarpetek


Kiedys czytalam na GW artykul o tym, jak to rodzice dyktuja swoim dzieciom dodatkowe zajecia, np. jedna musi chodzic na lekcje na pianinie, bo jak bedzie pozniej na jakies konferencji (ma studiowac medycyne) to bedzie mogla w lobby hotelowym troche pograc i zrobic wrazenie

Dodam, ze dziewczynka jest dopiero w podstawowce...

[ishka82]

Oczywiście relacje matka-syn i matka-córka są zupełnie inne i wydaje mi się, że powinny być inne. A moją mamę bardzo podziwiam za to, że umiała wychować i mnie i moich braci pomimo iż w pewnym momencie zabrakło ojca, że on nie był dla nas żadnym autorytetem. I jest tak jak pisze doda, ja z mamą gadam niemal codziennie, moi bracia już nie, ale też są blisko, też umieją ze sobą rozmawiać

[nionczka]

A wiecie jakich bledów chcialybyscie unikanac? Co polepszyc? Ja wiem...

[mayagaramond]

gdyby zostawić wszystko decyzji dziecka, to żadne prawie dziecko nie chodziłoby na ang, ani do muzycznej i nie mielibyśmy anglistów ani muzyków

to prawda, ale czasem mam wrazenie, ze tacy rodzice jak wyzej opisani nie traktuja dziecka jako odrebnej istoty, tylko jako kolejny symbol statusu: mamy ciekawe stanowiska, dobra pensje, samochody, piekny dom z ogrodem, brakuje nam jeszcze dziecka. Oczywiscie musi grac na pianinie, jezdzic konno, tanczyc walca itp.

[salsa]

nie zgodze sie z tym, ze syn nie może zbyt czesto rozmawiać z matką - co w tym złego? znam wielu fajnych facetów, ktorzy nie wstydzą sie dobrych i czestych kontaktów z matkami, nie zmniejsza to nic poczucia męskości. Generalnie nie podoba mi sie takie wychowanie - Córeczka przy Mamusi, syn przy Tatusiu. To  krzywdzące chyba dla wszystkich stron. JA mam dobry kontakt i z mama i z tatą. Chciałabym, zeby podobny luz panował w relacjach z moimi dziećmi.


Dodany tekst: 02 Lip 2009, 17:58:51

A wiecie jakich bledów chcialybyscie unikanac? Co polepszyc? Ja wiem...

to naprawdę odważne tak sobie powiedzieć. wielu rodziców woli schować w tej materii głowę w piasek

[nionczka]

Co do hobby. Moim zdaniem warto dziecku pokazac, zaproponowac rozne sporty, zajecia artystyczne i pozwolic, zeby wybralo to co mu sie najbardziej podoba. jesli zamiast grac w golfa bedzie wolalo lepic garnki z gliny, moze nie zaszpanujemy w towarzystwie z wyzszych sfer,ale nasze dziecko bedzie zadowolone, nie bedzie sie nudzic i mniej glupot bedzie mialo w glowie. Nasza mama nam zaproponowala kiedys kurs tanca towarzyskiego ale my nie wyrazilysmy zainteresowania i wolalysmy kólko plastyczne i harcerstwo.

Co do bledów rodziców... Ja zostalam wychowana na tak skromna osobe, ze w efekcie odbilo sie to na mojej samoocenie. Wiele wysilku kosztowalo mnie uzmyslowienie sobie i innym, ze jestem wiele warta i wiele potrafie. Do dzis zanizam swoje zdolnosci chociaz praktyka pokazuje, ze najczesciej nie mam sie czego wstydzic. Wrecz przeciwnie. zazdrosze osobom, ktore maja wiecej milosci wlasnej i potrafia "lepiej sie sprzedac" chociaz "towar" wcale nie jest az tak atrakycjny. Wiem, ze czesto nie odnosze sukcesu bo sie nie doceniam i czesto nawet nie biore udzialu w grze bo wydaje mi sie, ze nie mam z czym isc do ludzi.

O kurcze, ale sie obnazylam...

[abkasia]

corke tak, zeby nie nosila bialych kozakow, a syn bialych skarpetek

padlam!!!

[nionczka]

Mayagaramond, a odwrotnie? Córka w bialych skarpetkach a syn w bialych kozakach juz moga?

[mayagaramond]

ja natomiast bym raczej nie chciała, aby mój mąż codziennie, albo co dwa dni dzwonił do matki, opowiadał jej, zachowywał się w taki sposób jak ja do mojej mamy, chodził z nią na kawę, na piwo, na zakupy

tez bym nie chciala. A akurat H. ma swietny kontakt ze swoja mama - nie dlatego, ze wszystko jej opowiada, ale dlatego, ze sie nia interesuje, pomaga jej np. w ogrodzie albo po obiedzie przy zmywaniu itp. Moze to dla niektorych zabrzmi banalnie, ale znam wielu facetow, ktorzy w domu (czy u mamy czy u dziewczyny/zony) siadaja na kanapie i czekaja az ich ktos obsluzy.